لطفا از تمام مطالب دیدن فرمایید.

نون و پنیر و پسته
میخوام بگم یه قصه
قصه و آواز و مثل
شیرین تر از قند و عسل
یادم میآد ، اون قدیما
تو کوچه های شهر ما
بچه های زبر و زرنگ
با لباسای رنگارنگ
با هم میخوردن کلوچه
بازی می کردن تو کوچه
کینه ها رو می روندن
کنار هم میخوندن
همه می گفتن ، یه صدا
بازی گرگم به هوا.
می خوند پسر بزرگه
تا ببینن ، کی گرگه.
یک ، دو ، سه ، پونزده
هزار رو شصت و شونزده
هرکی می گه شونزده نیست
هیفده ، هیجده ، نوزده ، بیست
یاد روزای رفته
از دل ما نرفته
نظرات شما عزیزان:
موضوعات مرتبط: ترانه هاترانه های نوستالیوژیک بزرگترها
تاريخ : دو شنبه 16 شهريور 1403
| 15:51 | نویسنده : بابا احمد | 
















































لطفا از دیگر مطالب نیز دیدن فرمایید